Het begrijpen van de terminologie
Duurzaamheid kan een vaag en complex thema zijn. Wij willen zo duidelijk mogelijk zijn over hoe wij de belangrijkste definities interpreteren, om misverstanden of greenwashing te voorkomen.
Organische & Anorganische Materialen
Organische en anorganische materialen zijn twee brede categorieën die stoffen classificeren op basis van hun chemische samenstelling en structuur. Deze classificatie is gebaseerd op de aanwezigheid of afwezigheid van koolstof-waterstofbindingen.
- Organische materialen zijn doorgaans afkomstig van levende organismen of hun bijproducten. (Bijv.: koolhydraten, eiwitten, vetten, oliën, etc.)
- Anorganische materialen zijn afkomstig van mineralen of niet-levende bronnen. (Bijv.: metalen, mineralen zoals kalksteen en mica, glas, zouten, etc.)
Bio-Based
Bio-based technologie verwijst naar het gebruik van hernieuwbare biologische hulpbronnen, zoals planten, algen en micro-organismen, voor de ontwikkeling van producten of materialen. Deze materialen worden als milieuvriendelijker en duurzamer beschouwd dan hun traditionele, op aardolie gebaseerde tegenhangers, omdat ze uit hernieuwbare grondstoffen worden vervaardigd en vaak een lagere CO₂-voetafdruk hebben.
Biologisch afbreekbaarheid
Biologisch afbreekbaarheid verwijst naar het vermogen van een organisch materiaal om door natuurlijke processen (bacteriën en micro-organismen) te worden afgebroken en afgebroken tot elementen die van nature in het milieu voorkomen, binnen een bepaalde tijd. Inorganische materialen vallen niet onder de definitie van biologische afbreekbaarheid, omdat ze geen koolstof- en waterstofbindingen bevatten.
Biologische afbreekbaarheid is een belangrijk kenmerk van de organische verbindingen in onze bio-based coatings. Wanneer deze coatings aan het einde van hun levenscyclus zijn of moeten worden verwijderd, breken ze op natuurlijke wijze af tot onschadelijke organische stoffen en worden ze voedingsstoffen voor het milieu. Dit is de levenscyclusreis van zetmeel: beginnend vanuit de aarde en eindigend in de aarde.
(Acute) Toxiciteit
Acute toxiciteit verwijst naar de schadelijke effecten die een stof veroorzaakt als gevolg van een enkele blootstelling of meerdere blootstellingen over een korte periode, doorgaans minder dan 24 uur.
Om als acute toxiciteit te worden geclassificeerd, moeten nadelige effecten zich binnen 14 dagen na blootstelling aan de stof manifesteren.
Microplastics
Microplastics zijn kleine plastic deeltjes die kleiner zijn dan 5 millimeter. Ze kunnen langdurig in het milieu blijven bestaan vanwege hun weerstand tegen afbraak.Microplastics vormen een groeiende zorg vanwege hun wijdverspreide aanwezigheid in het milieu, waaronder in mariene en zoetwaterecosystemen, bodem, lucht en zelfs in de voedselketen. Ze kunnen door verschillende organismen worden opgenomen, wat mogelijk schadelijke effecten heeft en ecosystemen verstoort.
Microplastics in onze huidige coatings? Synthetische polymeren die in coatings worden gebruikt, zoals acrylaten en epoxy's, bevatten van nature geen microplastics. Deze polymeren worden meestal vervaardigd als grotere moleculen en bevatten geen bewust toegevoegde microplasticdeeltjes. Het is echter belangrijk om rekening te houden met de mogelijke vorming van microplastics tijdens de levenscyclus van coatings.